14 Şubat 2012 Salı

Hastalığım: İskelet ordusu


Uzun zamandan beri çektiğim bu rahatsızlık gitgide azıyor.
Peşimde, vahşi mırıltılar çıkaran, yine o kör, topal, yaralı, sakat iskeletler ordusu.
Yürürken aklımdan geçirdiğim; kırık camlı pencerelerinden, sarmaşıklar, dikenler, ısırganlar ve eğri büğrü mezar taşları görünen viran bir oda. Hiçbir şey yemiyorum, sanki sadece çay ve sigara beni yarım yamalak da olsa ayakta tutabilen. Gözlerime sonradan yerleşen bu biraz çılgın ifadenin sebebiyse yalnızca alkol olmalı. Kendini bırakmış, kontrolden çıkmış ve dürtülerine yenilmiş o güruh,  sığınaklarını beynimin en ücra köşesine kurmuş. İşsiz ve korku dolu yüzler barındıran, nereye baksam parçalanıp dağılan bir şeyler gördüğüm bir çevreyle daha fazlasını düşünmem mümkün olamazdı. (Düşe kalka çamurlara batmak, karanlıkta yol aramak, korka korka kapısını çaldıklarınızın iskelet ordusunun bir üyesi olduğunu farketmek, çile doldurulan günler ve geceler geçirmek.. Ne kadar arabesk, ne kadar güçsüz, nasıl da umutsuz bir tablo.) Durum acil, ama ne fayda. En garibi de zaman geçtikçe yolların daralması, kumların balçığa dönüşmesi. Geleceğin kubbeleri sis perdeleriyle gizleniyor ama ana fikri algılamak için tüm resmi görmeye de lüzüm yok zaten.

Not: Bugün çok umutsuzum ve karamsar..

Nilgün

7 yorum:

  1. her karanlık, sonrasında gelecek olan güneşin tohumlarını barındırır içinde..

    YanıtlaSil
  2. Ve her güneş yaşlı bir saatin tiktaklarına esir bir doğup bir batmaya devam eder karanlığın peşi sıra. Gün mu kovalar karanlığı, yoksa karanlık mı günü? Belki de her gün sonrasında gelecek olan karanlığın tohumlarını taşıyordur gözlerimizi kamaştıran güneşinde..

    Not: dedim ya bu gün bir hayli karamsarım :)

    YanıtlaSil
  3. güneşin her zaman doğduğu bir yer vardır, oraya doğru koşmasını öğrenirsen uzun süre batmayabilir belki.. beklersen o tiktak güneşi de batırır, bi bakarsın artık batıp batmaması da önemsiz hale gelir.. biliyorum ben karamsar olmayın demedim ki zaten..

    YanıtlaSil
  4. Evet dünyanın tersi yönde bi uçak yolculuğu yaparsam eger 24 saat aynı saati yaşayabilirim, bilimsel acıdan da gayet mantıklı :P Okadar param olsa emin ol denerdim :)

    Karamsar olma demedin de aydınlığa bi davet mesajı attın diyelim :P Aydınlığa çıkmama var daha, karanlığın kendine has tadı vardır, o tada varmadan aydınlığa cıkan kişinin gün yüzü gördüğü zaman dilimi de genelde çok kısa olur derler. Hazmetmek lazım :)

    YanıtlaSil
  5. birisinin kontrolünde olan uçakta olmak yerine kutuplara gitmeyi tercih ederdim ben de,soğuk ama özgür :) evet dediğiniz gibi oldu biraz.. tadı demem ben ona çok daha güzel tadlar varken o biraz acı tad oluyo.. çok kısı sürede hazmetmeniz dileklerimle, yüreğinize sağlık..

    YanıtlaSil
  6. tesekkur ederim yorumlarınız ve iyi dilekleriniz için..

    YanıtlaSil
  7. :( bugun ayin 25 i umarim o karamsarligini uzerinden atmisin :)

    YanıtlaSil