fikirlerim savruldu

Anlayamadığım durumlar var.

Kişiliklerin bölünme sınırı nedir mesela? Hani limit sevgi sonsuza giderken, kişilik bölünmesi neye yaklaşır? Limiti var mıdır ya da bu durumların? Matematik bu soruları neden çözemez? Düz mantıkla haklı çıktığını sanan beyinler aslında neyin peşinler? Gözyaşları gücü mü yoksa güçsüzlüğü mü yansıtır? Hayatta hakkaten kesin kurallar var mıdır? Gerçek olan hangisi, bir saat öncesi mi yoksa sonrası mı?

Her olay unutulabilir ama hissettirdikleri asla.

Ben insanların samimiyetine güvenmiyorum. Birbirlerine yapabildiklerine inanamıyorum. Daha da önemlisi kendilerine yapabildiklerini gördükçe hayretler içinde kalıyorum.

Fikirlerim savruluyor, üzülüyorum.

Nilgün